พาลูกไปดูหนังสามมิติ ที่อบจ.ชลบุรี แล้วระหว่างรอชม เจ้าหน้าที่แจ้งให้ไปรอที่ ห้องสมุด
เนื่องจากลูกยังเล็กเพียงสามขวบ จึง พูดคุยกับแม่ในสิ่งที่เค๊าได้พบเห็นตลอดเวลา เห็นหนังสือก็บอก
หนังสือกาตูน เห็นผลไม้ก็บอกชื่อผลไม้ ชื่อผัก เจ้าหน้าที่ก็มาเตือนว่า ไม่ให้น้องส่งเสียงดังให้แม่อ่านหนังสือให้ฟัง
แม่ก็บอก แต่เด็กสามขวบ ยังเดียงสามาก ด้วยความตื่นตาตื่นใจ เค๊าก็ยังตื่นเต้นกับสิ่งที่เค๊าเห็นเค๊าก็พูดเหมือนเดิม
เจ้าหน้าที่ผู้หญิงคนเดิม ก็เดินมาบอกอีก และก็เดินมาอีก สามสี่รอบ เราก็เอ๊ะ มากไปไหม เสียงเด็กก็ไม่ได้ดังอะไร และก็
ไม่ได้เล่นซุกซน แต่อย่างใด เพียงแต่พูดเจื้อยแจ้วตามประสาเด็ก เสียงสดใส เข้าใจว่าคนในห้องสมุดคงไม่มีใคร
รำคาญและ ถือสาเสียงเด็กขนาดนั้น เพราะทุกคนก็ดูน่าจะเคยมีลูกแล้วทั้งนั้นน่าจะเข้า ใจ แต่ ทำไมเจ้าหน้าที่
เดินมาตำหนิบ่อย และดูจะเป็นความผิดร้ายแรงเหลือเกิน และก็รออยู่ไม่นาน ไม่เกิน ครึ่งชั่วโมง แต่ทำไมเจ้าหน้าที่ซีเรียส
มากเลย ไม่มีหัวใจให้บริการ ก็ไม่ต้องเปิดให้บริการก็ได้ เพราะดูจากคนที่ไปใช้ ก็ไม่ได้มีมากเท่าไร น่าจะเกิดจาก
ความไม่มีจิตบริการเท่าไหร่เลย ไปแล้วเสียความรู้สึก